Çılgınca şeyler yaşıyoruz dostlarım. Çılgınca. Başımıza gelen en çılgın şeyin hep birlikte evlere kapanmak olduğu çılgın zamanlar. Ne çok çılgın dedim!
Oytun hoca kadar bilimsel(!) kaynaklara dayandıramasam da da ben de ülkemizin corona salgınından etkilenmeyeceğini, bunun bizi teğet geçeceğini düşünüyordum. Bir şey bildiğimden değil ama hani orta okuldayken en zeki sınıfın kendi sınıfımız olduğunu ya da lisedeyken en marjinal sınıfın kendi sınıfımız olduğunu düşünürdük ya işte öyle bir inanıştı benimkisi. Bizim başımıza bu gelmezdi. İlk iki hafta bunun şaşkınlığı ile geçti. Sanki dört çocuğumun babası beni aldatmıştı da ben de bunu inkar ediyordum(Allah korusun ne biçim örnek bu Hayru!). Zaman geçtikçe alışmaya başladım bu yeni döneme ama hala o inanamama hissi yakalıyor arada beni. Buna hakkım da var, kasmıyorum kendimi.
Meğer insanlar evlerinde nasıl zaman geçirileceğini hiç bilmiyormuş. Buna da bir miktar şaşırdım. Bizi evlerimize değil de sığınaklara ya da mağaralara kapatmışlar gibi yapılacaklar listeleri falan paylaşılmaya başlandı. Bir ay evden çıkmasam annem her gün bana ne yapacağımı söylerdi. Biraz yalnız kalmak için benim köşe bucak saklanmam gerekirdi. Ancak çalışan şehirli insan için böyle olmuyormuş. Buradan bile bir aktivite sebebi çıkarttıkları için kendilerini tebrik ediyorum. Yalnızlığı çok sevdiğim için -ömür boyu değil elbette :')- evde kalmayı da çok seviyorum. Ama evde kalmak ile evde yalnız kalmak farklı şeyler olabiliyormuş. Bu da corona sayesinde öğrendiğim yeni bir bilgi oldu. Etrafımdaki insanları yok edemediğimde gözlerimi sıkıca kapatıp görünmez olmayı dilerim. Fakat güneş görmemekten peri güçlerimi kaybetmişim sanırım. Bu arada periler gerçekten varmış, biliyor muydunuz? Cinlerin kadın cinsiyetinde olanlarına peri deniyormuş. Bu bilgiyi öğrendiğim yer ise KPSS kursunda alan dersi idi. Hoca kelam konularından birini anlatırken "Periler var bu arada, gerçekler." deyince yaşımdan utanmasam ayağa kalkıp zıplayarak sevinecektim. Meğer bunca zaman boşu boşuna gizlice sihirli annem izledim diye suçluluk hissetmişim!
Bir süredir yazı yazmayınca ben de kendime yabancılaşmışım. Ne anlatmalı, nerden başlamalı bilemiyordum. Ama bu tuhaf günlerden bir hatıra bırakmak istedim. Umarım bir kayıp yaşamadan ve Allah'ın öğrenmemizi murad ettiği şeyleri öğrenerek sıyrılırız bu işin içinden. Hoşça kalın!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder